کد مطلب:107047 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:145

حکمت 351











[صفحه 707]

ضراوه: جرات بر شكار و علاقه مندی به آن، ضرایه: به فتح، لغتی در ضراوه می باشد، ضرایه به كسر: مصدر ضری به، است به هر سه روایت شده است، (ای گرفتاران هوای نفس باز ایستید كه دلبسته ی دنیا را نمی ترساند مگر صدای به هم رسانیدن دندانهای مصائب ای مردم خود به ادب كردن نفسهایتان بپردازید و آنها را از جرات بر عادتهای نكوهیده باز دارید). كلمه ی اسرای را استعاره برای كسی آورده است كه دنیا میل و علاقه ی او را به خود جلب كرده است. امام (ع) دستور به خودداری از زیاده روی در طلب دنیاداده و از دلباختگی و توجه بدان برحذر داشته است، با این عبارت: فان المعرج... و الحدثان، و لفظ صریف و انیاب را به جهت شباهت مرگ به هنگام فرا رسیدنش به شتر تندرو، استعاره آورده است. سپس خطاب به مردم، آنها را مامور فرموده است تا ادب و صلاح نفس خویش را به عهده گیرند و آن را در حد عدالت، از حركات و افعال بازدارند، و از جرات و اقدام بر غرق شدن در هواهای نفس بازگیرند. و معنای ریاضت، قبلا روشن شد.


صفحه 707.